Na het voorbeeld van vorige week over streng zijn voor jezelf, heb ik nog een voorbeeld die aan het licht kwam na vorig voorbeeld.
Ik moest afgelopen vrijdag namelijk naar de tandarts.
En doordat ik inzicht kreeg in mijn Kritische Karin gedachtes naar aanleiding van het wandelen, bedacht ik me dat dit eigenlijk ook geldt voor de tandarts.
Ik heb eigenlijk bijna al m’n hele leven wel een ‘slecht’ gebit. Bijna elke keer als ik naar de tandarts ga dan heb ik wel een gaatje. Leuk ook met tandarts angst maar dat terzijde.
Ik gaf mezelf daar dan ook de schuld van, van die gaatjes.
De Kritische Karin gedachtes: dan moet je ook maar minder snoepen en beter je tanden poetsen. Minimaal 2 keer per dag poetsen en meerdere keren per dag je tanden stoken en flossen. En zelfs als ik dit allemaal volgens plan deed dan was het nog niet genoeg. Dan was er nog steeds een zeurend stemmetje dat zei: je doet het niet goed genoeg. Dit moet beter.
Best heftig als ik er over na denk dit tegen een vriend of vriendin te moeten zeggen. Ik geloof niet dat diegene dan lang met mij vrienden zou willen zijn want echt gezellig klinkt dit niet hè?
Poeh.. daar ben ik me nu ook wel bewust van. Tuurlijk, ik doe goed m’n best om voor m’n gebit te zorgen. Ik poets inderdaad 2 keer per dag en snoep vrij weinig. Maar als je kijkt naar de cirkel van invloed. Dan geloof ik dat ik er alles aan doe wat binnen mijn invloed ligt. Waarom dan zo streng voor mezelf zijn voor het gedeelte wat buiten mijn invloed ligt? Wat als ik helaas geboren met een wat slechter gebit? Als m’n ouders dit ook hebben? Het ene gebit is het andere gebit niet.
Dus ook hierin een mooie les om wat milder voor mezelf te zijn.
Gelukkig had ik vrijdag goed nieuws en had ik geen gaatjes! Dus ga ik lekker veder met goed voor m’n gebit zorgen en wat aardiger voor mezelf zijn.
